Net moeder geworden, bezocht ik met man en baby een kinderdagverblijf op de kinderopvang. We kregen een rondleiding, uitleg over de dag en een gesprek over hun pedagogische werkwijze. De medewerker deed haar best om alles zo compleet mogelijk te vertellen.
In haar verhaal keek ze geen één keer naar mijn zoon. Ze maakte geen opmerking over ons zoontje en stelde geen vragen. Geen aai over de wang, niks. Ik miste de connectie, er was geen contact.
‘𝐖𝐞 𝐡𝐞𝐛𝐛𝐞𝐧 𝐦𝐞𝐞𝐫 𝐤𝐢𝐧𝐝𝐞𝐫𝐞𝐧 𝐨𝐩 𝐝𝐞 𝐤𝐢𝐧𝐝𝐞𝐫𝐨𝐩𝐯𝐚𝐧𝐠’
Toen ik aangaf dat mijn zoon reflux had, keek ze een beetje moeilijk. Ik vroeg of er genoeg tijd was om mijn kind rechtop te laten zitten. “Het kan ook in een wipstoel”, vulde ik voorzichtig aan. “Ja mevrouw we doen ons best maar we hebben daar niet alle tijd voor, we hebben meerdere kinderen.” Hoewel ze waarschijnlijk de harde waarheid sprak, zat het me niet lekker.
𝐕𝐞𝐢𝐥𝐢𝐠 𝐞𝐧 𝐯𝐞𝐫𝐭𝐫𝐨𝐮𝐰𝐝 𝐣𝐞 𝐤𝐢𝐧𝐝 𝐚𝐜𝐡𝐭𝐞𝐫 𝐥𝐚𝐭𝐞𝐧
‘s Nachts droomde ik van huilende baby’s met meters spuug en bijna stikgeluiden. Zo gaat dat eenmaal bij moeders. Mijn beschermingsmechanisme was aangewakkerd. Toen ik ’s ochtends na een woelige nacht de trap afliep, riep ik stellig tegen mijn partner: “Mijn zoon gaat daar niet heen!”
𝐆𝐞𝐥𝐮𝐤𝐤𝐢𝐠 𝐯𝐨𝐧𝐝𝐞𝐧 𝐰𝐞 𝐞𝐞𝐧 𝐟𝐢𝐣𝐧 𝐤𝐢𝐧𝐝𝐞𝐫𝐝𝐚𝐠𝐯𝐞𝐫𝐛𝐥𝐢𝐣𝐟
Met lieve medewerkers die geduldig met onze kleine op schoot zaten, wachtend op een boertje of wat spuug. Ze dachten mee, probeerden meerdere kleine flesjes uit zodat de reflux minder aanwezig was. ’s Ochtends bij het wegbrengen was er alle aandacht voor mijn zoon.
𝐂𝐨𝐦𝐦𝐮𝐧𝐢𝐜𝐞𝐫𝐞𝐧 𝐦𝐞𝐭 𝐨𝐮𝐝𝐞𝐫𝐬
Veiligheid en vertrouwen, het maakt het verschil voor ouders. Ze laten hun kind achter dus het gevoel moet goed zijn. In elk contact wil je dat uitstralen. In persoonlijk contact, maar ook op je website en social media. Vergeet het zakelijke, spreek ouders en kinderen aan vanuit gevoel en energie. Met het schrijven van teksten die raken voor onder andere kinderopvang, draag ik daar aan bij.
𝐕𝐞𝐫𝐡𝐚𝐥𝐞𝐧 𝐝𝐢𝐞 𝐫𝐚𝐤𝐞𝐧 𝐯𝐨𝐨𝐫 (𝐨𝐧𝐝𝐞𝐫 𝐚𝐧𝐝𝐞𝐫𝐞) 𝐤𝐢𝐧𝐝𝐞𝐫𝐨𝐩𝐯𝐚𝐧𝐠
Nu ik een aantal mooie opdrachtgevers heb vanuit de kinderopvang leer ik steeds meer over het bijzondere werk van medewerkers die elke dag klaar staan voor de kinderen. Het is zoveel meer dan alleen ‘opvang’. In verhalen die raken laat ik (pedagogisch) medewerkers dan ook vertellen waarom zij met kinderen werken, hoe zij een kindje troosten, met welk gevoel ze opstaan bij een nieuwe werkdag, hoe de sfeer is op het kinderdagverblijf en hoe zij kinderen en hun talenten echt zien, elke dag.
𝐊𝐧𝐮𝐟𝐟𝐞𝐥 𝐕𝐢𝐬
Mijn zoon was dol op pedagogisch medewerker Suus, zij was zijn lievelings. Want Suus en mijn zoon waren allebei gek op knuffel Vis. Als Suus er was, was het gegarandeerd het eerste kwartier knuffelen met Vis. Zo vertrouwd en veilig.
